ANTIDEPRESSIVA EN HOE ERMEE TE STOPPEN

Waarom deze site ?

- het geven van heldere en accurate uitleg over antidepressiva en de gevaren ervan
- afbouwen/stoppen kan een helse ervaring zijn die jaren kan vergen
- begrijpen waarom artsen vaak ontkennen dat het ontwenningssyndroom bestaat ondanks ontelbare getuigenissen van (ex) gebruikers
- begrijpen waarom andere artsen (te weinig) zich wel bewust zijn van de gevaren van deze pillen en patienten hulp geven bij hun "geprolongeerd ontwenningssyndroom"
- mensen correct informeren om zo veilig mogelijk het gebruik van deze pillen te staken
(Noot: Deze tekst naar SurvivingAntidepressants.org .):

Deze informatie is niet bedoeld als medisch advies. Voor medisch advies dient u een erkend medisch specialist te consulteren.

De gevaren van het stoppen met antidepressiva

Het ontwenningssyndroom kan optreden na stoppen met het gebruik van een psychiatrisch medicijn en kan weken, maanden of jaren aanhouden. De symptomen kunnen alarmerend en zeer ernstig zijn en zelfs iemand langdurig ernstig ziek en arbeidsongeschikt maken.

Hoewel sommige mensen het gebruik van deze medicijnen snel of abrupt kunnen staken zonder ernstige klachten kunnen zware en zeer langdurige ontwenningsverschijnselen bij iedereen optreden.

Zeer geleidelijk en consistent afbouwen van de medicatie is de enig bekende manier om het risico op en de ernst van het ontwenningssyndroom te verminderen. Neem niet het risico uw centraal zenuwstelsel ernstige schade toe te brengen -- stop niet abrupt met het innemen van enige psychiatrische medicatie.

Bouw alle psychiatrische medicatie zeer zorgvuldig af

Tijdens afbouwen kunnen sommige individuen slechts een zeer kleine dosisreductie (milligrammen of een fractie daaran) per maand tolereren en nog steeds ontwenningsverschijnselen ondervinden. Afbouwen kan maanden tot jaren vergen en vereist zeer veel geduld.

Geleidelijk afbouwen stelt het zenuwstelsel in staat om geleidelijk naar zijn originele toestand terug te keren.

Van de antidepressiva zijn paroxetine (Paxil, Seroxat, Aropax, Pexeva) en venlafaxine (Effexor, Efexor en de variant Pristiq) gerapporteerd als de veroorzakers van de allerergste ontwenningsverschijnselen. Maar het stoppen van elke psychiatrisch medicijn kan ernstige ontwenningsproblemen veroorzaken.

Niet veel dokters begrijpen en erkennen het belang van zeer geleidelijk afbouwen, hebben kennis van afbouwtechnieken of erkennen zelfs maar de ontwenningsverschijselen, die gewoonlijk worden mis-gediagnostiseerd als een terugval of verergering van de onderliggende "mentale ziekte".

Om veilig af te bouwen kunt u het beste beginnen met een dosisreductie van 10% en op die dosis blijven gedurende enkele (3-6) weken om te zien of uw zenuwstelsel dit kan tolereren. Als u ontwenningsverschijnselen krijgt kan overwogen worden om af te bouwen in nog kleinere stapjes over een langere tijdsperiode.

Veel medicijnen zijn beschikbaar in een vloeibare (suspensie) vorm die geleidelijk afbouwen sterk vergemakkelijken. Ga onder geen enkele voorwaarde dagen overslaan in het nemen van uw medicatie om je dosis te verminderen, ook niet als uw dokter of apotheker dit voorstelt. Het dagelijks afwisselen van de dosis geeft sterke schommelingen in de bloedspiegel van het middel en veroorzaakt veel zwaardere ontwenningsverschijsnelen dan een geleidelijke vermindering van de dosis.

Symptomen van acute ontwenning

Ontwenningsverschijsenelen die na stoppen of gedurende het afbouwen kunnen optreden zijn:
- Elektrische sensaties in het hoofd of de zogenoemnde or "hersenschokken"
- Golven van angst, opwinding of prikkelbaarheid
- Onvermogen om te concentreren
- Overgevoeligheid voor licht of geluid
- Diarree
- Misselijkheid en overgeven
- Golven van verdriet en huilbuien
- Slaapproblemen Elk van deze symptomen zijn een teken dat u langzamer moet afbouwen. Bij te snel afbouwen of abrupt stoppen kunnen ze zeer lang aanhouden.

Verlengd ontwenningssyndroom

Te snel afbouwen van een psychiatrisch middel af abrupt stoppen ("cold turkey") kan leiden tot het geprolongeerde ontwenningssyndroom. Herstel hiervan kan maanden tot jaren vergen.

Hoewel de medische wereld het nog steeds weigert te erkennen zijn er ongeveer 200-300 wetenschappelijke publicaties en een veelvoud aan anecdotische meldingen van patienten die wijzen op het bestaan van het antidepressiva ontwenningssyndroom:

-- In de meeste gevallen gaat het om destabilizering van het autonoom zenuwstelsel, verstoring van de werking van de "locus coerulus" (centrale hoofdkern in de hersenstam) die aanleiding geeft tot nog nooit eerder ervaren klachten van angst, verdriet, paniek en slaapstoornissen.
-- Deze problemen zijn eveneens gerelateerd aan de afname van gevoeligheid van de serotonerge receptoren die door alle antidepressiva wordt veroorzaakt.
-- Geeft aanleiding tot een verzameling gemeenschappelijke symptomen
-- Het herstelpatroon is potentieel zeer langdurig en grillig.

Het ontwenningssyndroom veroorzaakt vaak overgevoeligheid voor alle achteraf toegediende psychiatrische medicijnen, die meestal geen of slechts tijdelijke verlichting geven, de klachten verder verergeren en herstel belemmeren.

Dit is een gratis site voor onderlinge steun, discussie en documentatie van het ontwenningssyndroom zoals veroorzaakt door psychiatrische medicatie, met name antidepressiva. De site wordt geheel geleid door vrijwilligers en is niet gesponsord door enige medische of religieuze organizatie. Er wordt niet op geadverteerd.

Antidepressant Withdrawal geeft geen medisch advies. Voor medisch advies dient u een betrouwbaar medisch zorgverlener te raadplegen.